کارسینوما لوبولار در محل

صفحه اصلی – انواع سرطان – سرطان پستان – سرطان پستان مقدماتی – انواع سرطان پستان – کارسینوما لوبولار در محل

کارسینوما لوبولار در محل یا Lobular carcinoma in situ سرطان به شمار نمی‌آید. LCIS بدین معنی است که برخی لوبول‌های بافت پستان غیر طبیعی به نظر می‌رسند. لوبول‌ها غده‌هایی هستند که شیر را تولید می‌کنند. سلول‌های غیر طبیعی همه در محل لوبول‌های داخلی تشکیل می‌شوند.همچنین LCIS به نئوپلازی لوبولار (lobular neoplasia) نیز گفته می‌شود که ممکن است در هر دو پستان مشاهده شود. داشتن LCIS به این معنی است که در آینده خطر ابتلا به سرطان مهاجم پستان در هر یک از پستان‌ها بیشتر است. با این وجود، بیشتر زنان مبتلا به LCIS به سرطان پستان مبتلا نخواهند شد. مردان نیز ممکن است دچار LCIS شوند. اما این بیماری بسیار نادر است.

درباره کارسینوما لوبولار در محل

کارسینوما لوبولار در محل در زنانی که یائسه نشده‌اند بیشتر دیده می شود.

تشخیص کارسینوما لوبولار در محل

کارسینوما لوبولار در محل معمولاً با عکس‌برداری اشعه ایکس (ماموگرافی) ظاهر نمی‌شود و به طور معمول علائمی ایجاد نمی‌کند. این بیماری اغلب در طول آزمایشات برای سایر شرایط پستان مانند نمونه برداری از پستان به طور اتفاقی تشخیص داده می‌شود. ذکر این نکته لازم است که یک نوع سرطان پستان وجود دارد به نام سرطان لوبولار تهاجمی و با LCIS متفاوت است.

درمان

بیشتر زنان مبتلا به کارسینوما لوبولار در محل به سرطان پستان مبتلا نخواهند شد. بنابراین  معمولاً نیازی به درمان ندارند.

·       چکاپ منظم:

پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند که چکاپ منظم داشته باشد. زیرا به واسطه وجود تومور کارسینوما لوبولار در محل خطر ابتلا به سرطان پستان افزایش یافته است. این چکاب‌های شامل

o      هر ۶ الی ۱۲ ماه معاینه‌ی پستان

o      انجام تست ماموگرافی هر ۵ سال یکبار

اگر تومور شروع به رشد کند، به کمک چکاب‌های منظم در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود و در این صورت امکان درمان سریع‌تر وجود دارد.

·       عمل جراحی

اگر نوع خاصی از LCIS به نام کارسینوما لوبولار در محل چند شکلی یا pleomorphic LCIS شناسایی شد، ممکن است به جای چکاپ، جراحی انجام گیرد. ممکن است جراحی برداشت کل پستان (ماستکتومی) یا جراحی بخشی از پستان (لامپکتومی) انجام شود.

·       هورمون درمانی

پزشک ممکن است توصیه کند که یک نوع داروی هورمون درمانی برای درمان LCIS تجویز کند. اینگونه احتمال ابتلا به سرطان پستان کاهش می‌یابد.

آزمایشات و تحقیقات

تحقیقات بر این موضوع تمرکز دارند که تغییرات ژنتیکی را شناسایی کنند که ممکن است خطر ابتلا به LCIS را افزایش دهد. آزمایشات نشان داده است که برخی از تغییرات ژنتیکی شناخته شده که خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهند، خطر ابتلا به LCIS را نیز افزایش می‌دهند. محققان همچنین به دنبال استفاده از انواع مختلف هورمون درمانی برای جلوگیری از بروز سرطان پستان تهاجمی بعد از تشخیص LCIS هستند. نتایج حاصل از تحقیق IBIS2 که متشکل از زنان یائسه‌ای بود که به مدت 5 سال تحت هورمون درمانی آناستروزول (Arimidex) بودند، نشان داد که هورمون درمانی خطر ابتلا به سرطان پستان را در این زنان کاهش می دهد.

درباره کارسینوما لوبولار در محل

کارسینوما لوبولار در محل در زنانی که یائسه نشده‌اند بیشتر دیده می شود.

تشخیص کارسینوما لوبولار در محل

کارسینوما لوبولار در محل معمولاً با عکس‌برداری اشعه ایکس (ماموگرافی) ظاهر نمی‌شود و به طور معمول علائمی ایجاد نمی‌کند. این بیماری اغلب در طول آزمایشات برای سایر شرایط پستان مانند نمونه برداری از پستان به طور اتفاقی تشخیص داده می‌شود. ذکر این نکته لازم است که یک نوع سرطان پستان وجود دارد به نام سرطان لوبولار تهاجمی و با LCIS متفاوت است.

درمان

بیشتر زنان مبتلا به کارسینوما لوبولار در محل به سرطان پستان مبتلا نخواهند شد. بنابراین  معمولاً نیازی به درمان ندارند.

• چکاپ منظم:

پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند که چکاپ منظم داشته باشد. زیرا به واسطه وجود تومور کارسینوما لوبولار در محل خطر ابتلا به سرطان پستان افزایش یافته است. این چکاب‌های شامل

• هر ۶ الی ۱۲ ماه معاینه‌ی پستان
• انجام تست ماموگرافی هر ۵ سال یکبار

اگر تومور شروع به رشد کند، به کمک چکاب‌های منظم در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود و در این صورت امکان درمان سریع‌تر وجود دارد.

• عمل جراحی

اگر نوع خاصی از LCIS به نام کارسینوما لوبولار در محل چند شکلی یا pleomorphic LCIS شناسایی شد، ممکن است به جای چکاپ، جراحی انجام گیرد. ممکن است جراحی برداشت کل پستان (ماستکتومی) یا جراحی بخشی از پستان (لامپکتومی) انجام شود.

• هورمون درمانی

پزشک ممکن است توصیه کند که یک نوع داروی هورمون درمانی برای درمان LCIS تجویز کند. اینگونه احتمال ابتلا به سرطان پستان کاهش می‌یابد.

آزمایشات و تحقیقات

تحقیقات بر این موضوع تمرکز دارند که تغییرات ژنتیکی را شناسایی کنند که ممکن است خطر ابتلا به LCIS را افزایش دهد. آزمایشات نشان داده است که برخی از تغییرات ژنتیکی شناخته شده که خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهند، خطر ابتلا به LCIS را نیز افزایش می‌دهند. محققان همچنین به دنبال استفاده از انواع مختلف هورمون درمانی برای جلوگیری از بروز سرطان پستان تهاجمی بعد از تشخیص LCIS هستند. نتایج حاصل از تحقیق IBIS2 که متشکل از زنان یائسه‌ای بود که به مدت 5 سال تحت هورمون درمانی آناستروزول (Arimidex) بودند، نشان داد که هورمون درمانی خطر ابتلا به سرطان پستان را در این زنان کاهش می دهد.